We zijn mooi op tijd op en dat komt mooi uit want het weer is (nog) zeer acceptabel.
Ontbijten gebeurt buiten met de campingstoeltjes in de zon en de koelbox als tafel en dan gaan we op pad. Volgens de verwachtingen zou het vanmorgen buiig zijn en vanmiddag beter. Met de kennis van nu weten we dat het precies andersom was.
We rijden de binnenste parkweg en stoppen op verschillende uitkijkpunten. Ook rijden we signal mountain omhoog wat een prachtig mooi uitzicht geeft maar helaas bar weinig wildlife. We zien niet eens bizons lopen in de verte.
Volgende stop is het VC van Jenny Lake. het is heel druk maar we vinden toch makkelijk een plaatsje. Eigenlijk stond een boottochtje op het programma, maar omdat het weer echt niet goed is, slaan we dat over.
Ook nu blijkt dat ieder nadeel z'n voordeel heeft want omdat het niet heel zonnig is (understatement) kunnen we wel foto's maken van Mormon Row. Je ziet hier altijd van die mooie foto's van, maar ook nu krijg ik het niet fatsoenlijk op de foto.
In het bosje bij de bekende schuur staat een vrouw heel enthousiast foto's te nemen. Ze noemt een vogelnaam die ik even niet thuis kan brengen. Maar ze is zo enthousiast, het zal wel bijzonder zijn. Ik neem dus ook maar foto's.
Later blijkt dat we heel enthousiast foto's van jonge eksters hebben staan maken 😂
Via Schwabachers Landing rijden we terug naar de cabin en daar barst er ineens een gigantische bui los, inclusief onweer.
Inmiddels ben ik qua verkoudheid ook aan de beurt, dus kruip ik in m'n bed. Met dit weer kun je hier toch niets doen. M'n moeder is nog steeds niet helemaal fit en volgt mijn voorbeeld. De mannen lezen wat en gaan op zeker moment toch maar op pad om wat boodschappen op te snorren. Tsja, dat hadden we echt beter in Jackson kunnen doen want hier kost een litertje water al $4.
Het blijft de hele middag bagger weer dus wij blijven mooi op de kamer.
Rond 18.30 uur klaart het wat op en gaan de mannen pizza halen. M'n ouders delen een wat bijzondere Margarita, Jurgen heeft iets met vanalles en ik 2 slices cheese. Ik ben natuurlijk de enige die netjes haar bordje leeg eet 😁
Ik besluit dat ik wel een beetje opgeknapt ben van de lange dut en het eten en dat ik er nog even op uit wil. We hebben tenslotte nog bijna niks gedaan en misschien spotten we wel wildlife. Dat lukt niet, maar het uitzicht over Oxbow Bend in de schemering is prachtig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten