Vandaag hoeven we niet heel ver. Het is alweer de laatste echte verplaatsing van de vakantie.
Wel moeten we voor 10 uur het huisje uit en omdat we ons de 'last' van afwas willen besparen doen we rustig aan, we doen onze taakjes (we hoeven alleen de handdoekwas aan te zetten), nemen nog wat foto's van de hertjes die door de tuin lopen en gaan om kwart voor 10 ontbijten in het dorp. Dag fijn huis!
Ontbijten doen we bij Eggs of Estes. Het smaakt erg goed, ik heb weer eens een gepocheerd ei en dat is echt heerlijk. Daarna tijd om deze mooie omgeving weer achter ons te laten, alhoewel de Peak-to-Peak Highway ook niet echt de A58 is natuurlijk.
Ergens halverwege deze weg ligt Nederland. Stelt als plaatsje niet zo heel veel voor, maar we lopen hier toch even rond voor de verlichte fotos' bij het 'gemeentehuis', de covered bridge en de treinwagons van Buffalo Bill.
Ik bedenk dat het misschien leuk is om even naar Forrisant Fossil Beds NM te gaan.
Spoiler: dat blijkt niet zo te zijn. Echt zonde van de omweg. Maar goed, dat is nu te laat. Er is ook helemaal geen bereik waardoor we nog een stukje verkeerd rijden maar we pakken al snel de goede route weer op.
Rond 17.00 uur komen we aan bij ons hotel in Manitou Springs. Alhoewel alles prima geregeld is en de kamer er netjes uitziet, is het er toch een in de categorie 'eigenaardig'. Jurgen en ik gaan lekker even naar het zwembad, daar is het eindelijk weer voor.
Een uur of 2 later gaan we eten. De Olive Garden om met een authentieke Italiaanse maaltijd (haha!) de vakantie af te sluiten. Het is lekker als altijd maar de zelf samen te stellen pasta vind ik dan toch lekkerder dan de ziti al forno. Heel lief trakteren mijn ouders ons op het eten.
Terug naar het hotel rijden we langs de Walmart voor pringels, water en nog wat klein grut. En dan wordt het toch echt tijd om de koffers in te gaan pakken. Het lijkt goed te komen. Met de koffers. Of onze voeten ooit nog schoon worden weet ik niet, want alhoewel de badkamer bijvoorbeeld echt vlekkeloos schoon is, zijn onze voeten letterlijk zwart geworden van het rondlopen in de kamer. Da's jammer.
Als de klus is geklaard, de voeten schoon zijn en de sokken van Jurgen maar gewoon zijn weggegooid, zitten we lekker nog even buiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten