We worden wakker met een stralend blauwe lucht. Da's even wennen 😉 Uiteindelijk valt het weer deze vakantie best mee, het heeft zelden echt geregend, maar het is zeker niet zoals andere jaren als we deze regio's bezocht hebben. Ook in Badlands, waar de mensen op de boot in Port Angeles ons nog zeiden: je denkt nog vol verlangen terug aan deze temperaturen als je daar met 100F loopt, was het maar een graad of 28. En regende het op een gegeven moment zelfs even! Nou ja, vandaag voorlopig blauwe lucht!
We moeten bijna met een keukentrapje in de bedden klimmen, zo hoog zijn ze, maar het slaapt heerlijk. Eigenlijk is hier in dit huis alles bijzonder goed geregeld. Een week of 2 voor de vakantie was het nog even schrikken omdat de originele boeking ineens werd geannuleerd. Het bleek namelijk dat het huis verkocht was. Gelukkig ging de nieuwe eigenaar ook verhuren, ook tegen dezelfde prijzen, en kon het huis na wat heen-en-weer berichtjes, opnieuw gereserveerd worden.
Met dit weer ontbijten we natuurlijk lekker in het zonnetje. We hebben geen haast want de permits voor RMNP gingen nogal snel dus we mogen pas vanaf 11 uur het park in. Ik was 1,5 uur 'te laat' met kijken, kun je nagaan.
Iets na 11 uur rijden we bij Beaver Meadows het park binnen, de Trail Ridge Road staat op de planning. De route is natuurlijk weer prachtig. We zien hier en daar wat wildlife, zoals elk, en we stoppen op verschillende uitzichtpunten voor wat foto's.
Helemaal boven lopen we nog een klein stukje (je voelt heel goed dat je hier heel hoog zit) en nemen ruim de tijd om foto's te nemen van de Bob's die hier rondlopen. Bob's is onze naam voor yellow bellied marmottes. Toen wij in 2015 de eerste keer in RMNP waren, stond er een opa aan zijn kleinzoon een marmot aan te wijzen. Hij noemde het best 'Bob'. Sindsdien doen wij dat ook. Is ook een stuk korter dan yellow-bellied-marmotte.
We zien ook een kleiner beestje heel hard heen-en-weer rennen, telkens met kleine beetjes groen in het bekkie. Als duidelijk is hoe het pad van dit beestje loopt, lukt het me om wat goeie foto's te maken en het blijkt dat we te maken hebben met een pika! Het is een beetje een zoekplaatje, ze zijn goed gecamoufleerd, maar zo ongeveer precies in het midden van de foto staat hij/zij erop.
Die zijn eigenlijk nog net iets schattiger dan Bob's! Gaaf hoor, ze zijn helaas tegenwoordig best zeldzaam. Deze beestjes hebben het zwaar met de opwarming van de aarde want ze gedijen juist in koude temperaturen. Vandaar ook dat je ze alleen echt hoog in de bergen ziet.
Uiteindelijk komt de TRR uit in de Kuwanchee valley. Die staat bekend om z'n vele elanden. Da's leuk, maar vandaag zijn ze hier niet. We rijden de weg 2 x op-en-neer, maar zien wel 0 elanden. Wel een grote kudde elk met veel jongen die in de verte langs de bosrand lopen. Ze maken een heel bijzonder geluid en volgens een ouder echtpaar waar we hier even mee staan te praten is dat omdat de vrouwtjes hun jongen roepen.
Als we de vallei wel gezien hebben gaan we de TRR weer over. De lucht trekt nu steeds meer dicht en af en toe hebben we druppels.
Bij Medicine Bow stoppen we nog even omdat je daar soms, diep in het dal, elanden kunt zien. Maar ook hier vandaag geen elanden. Wel een paar elk met indrukwekkende geweien op de bergkam.
Om kwart voor 4 zijn we weer beneden, alhoewel dat in Estes Park relatief is want dat ligt op bijna 2300 meter hoogte. Het is maar wat je het dal noemt! 😃
Voor de zekerheid had ik ook nog een permit geregeld voor Bear Lake, dus we besluiten daar ook nog maar even naar toe te rijden. Jammer genoeg gaat het nogal hard regenen als we bij Bear Lake aankomen, en het ziet er ook niet echt naar uit dat dit op korte termijn minder gaat worden. We draaien maar weer om, zien hier en daar nog wat hertjes, en zijn dan rond 17.00 uur weer in het dorp. Omdat we geen zin hebben om heen en weer te rijden, gaan we voor een vroeg diner. We eten bij Buffalo Grill en het is erg lekker. Vooraf salade buffet (met blue cheese!) en wij nemen een BBQ platter met pulled vlees en brisket, m'n moeder neemt fish and chips en m'n vader iets met vieze gravy die hij gelukkig wel lekker vindt. We rijden terug naar het huis, stoppen nog even bij de Safway voor water, maar de schappen zijn alweer leeg, dus dan halen we maar iets lekkers voor bij de koffie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten