We zijn op tijd wakker. Dat moet ook, want we hebben een ferry te halen.
Er is nog wat onduidelijkheid over hoe laat en waar, maar wij hadden het fout en dus stonden mijn ouders op ons te wachten. Niet heel lang (en ook niet de enige keer deze vakantie), want net na 7.15 uur zit alles in de auto.
Er blijkt nog wel meer onduidelijk. Had ik in het roadbook genoteerd dat we ongeveer een uur zouden moeten rijden naar de ferry in Edmonds, wij staan er binnen een half uur. Nou ja, keurig op tijd zullen we maar zeggen. We wachten 50 minuten op de ferry en hebben zo mooi tijd om nog wat te eten (yoghurt/vla), koffie te halen, die op onze polo te morsen, een schone polo aan te trekken en een sanitaire stop te maken.
De overtocht duurt ongeveer 25 minuten en veruit het meeste deel hiervan zitten we binnen want het regent. Niks aan te doen en beter nu dan straks.
Omdat we de vroege boot hebben, hebben we nu ruim tijd om naar Port Angeles te rijden. We besluiten daarom om maar eerst boodschappen te doen, kunnen we ook gelijk een broodje voor de lunch halen. De Walmart ben je toch altijd meer tijd (en geld) kwijt dan gedacht, dus $220 lichter lopen we naar buiten. Maar dan hebben we wel alles van stoeltjes tot aan kaas.
In Port Angeles parkeren we de auto voor $10,- voor de rest van de dag en we melden ons bij Pudget Sound Express waar we mooi nog even tijd hebben om onze (iets te optimistische) korte broeken te wisselen voor lange. En dan de boot op.
Het is niet zo'n grote boot en anders ook dan de vorige keer want dit is een grote dichte kajuit met 'booths'. Wij zijn met 2 anderen aan tafel gepland maar dat is nogal krap dus Jurgen en ik gaan een tafel verder zitten. We krijgen een hoop informatie van de kapitein die op een leuke manier ook de serieuze onderwerpen ter sprake brengt. Ook Adam, de zeebioloog, vertelt het een en ander en dan varen we uit.
Aan de windkant spat het water behoorlijk op maar aan de andere kant kunnen we prima staan in de deining van het water.
Lange tijd blijft het rustig, tenminste, qua zeeleven. Want het water gaat behoorlijk tekeer en het is niet bepaald warm buiten.
Pas als we bijna bij Vancouver Island zijn, zien we een orka! Weliswaar een luie orka die niet zoals op de plaatjes omhoog springt, maar regelmatig komt z'n vin boven en zien we een heel stuk van z'n lijf. Ook spuit er regelmatig lucht omhoog. Het is telkens een wedstrijdje om hem niet alleen weer boven te zien komen, maar ook om de fotocamera op de juiste plaats scherp te stellen. Sowieso moet ik nog wel wennen aan het nieuwe fototoestel (de oude bleek een vlek op de sensor te hebben. Dat moet eigenlijk niet kunnen, maar blijkbaar kan ik dat wel 😄, en met terugwerkende kracht bleek dat echt een heel fijn fototoestel met veel mogelijkheden want 'zo worden ze niet meer gemaakt'!) die weliswaar veel verder kan zoemen maar dan valt het op een deinende boot niet mee om scherpe foto's te maken. Zo heb ik een prachtige foto van een zeeotter. Als je tenminste weet dat er een zeeotter op staat. Want het zou ook zomaar een pluk zeewier kunnen zijn 😅
Na een tijdje laten we de orka met rust en varen we via een rotsgebiedje waar wat zeehonden liggen te zonnen in de bewolking terug naar Port Angeles. Een mooie tocht maar ik had het voor m'n ouders leuk gevonden als zij ook bultruggen hadden gezien.
Zo'n middag op het water maakt moe, bovendien is het half 5 geweest, dus snel naar het hotel. Dat is... tsja... wonderlijk. Niet zo wonderlijk als ons hotel in 2017, maar erg klein en in de categorie: niet nog een keer boeken.
Nou ja, we zijn er 1 nacht. We rijden nog even voor een vergeten boodschap naar de Walmart en daarna op zoek naar eten. We vinden een lokaal goed aangeschreven restaurant waar we alle vier een heerlijke burger eten.
We zijn best moe dus het licht gaat al vroeg uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten